Sinds het prille begin van mijn recensieschrijverscarrière voor ‘Rootstime’ heb ik al elf van de negentien tot nu toe uitgebrachte platen van Steve Mednick besproken, evenals de albums van zijn goede vriend Eddie Seville waar hij altijd op meespeelde en die ook altijd op zijn platen voor extra instrumentatie heeft gezorgd. Steve’s eerste plaat “Dark Ages Reprise” dateert van bij de start van zijn tweede muzikale carrière in 2006 en in 2020 schreef ik hier een evaluatie van zijn twee laatste albums “River Of Tears en “Are We There Yet?”, zijn 16e en 17e release.

Het hoeft dan ook niet echt te verbazen dat ook zijn onlangs verschenen album nummer 20 onze schrijftafel moest passeren. Die nieuwste plaat van Steve Mednick heet “1952” naar zijn geboortejaar waarmee hij meteen ook prijsgeeft dat hij in 2023 zijn 71elevensjaar heeft bereikt en met de songs op deze plaat wil terugblikken op zijn muzikaal rijkgevulde leven en op de vele belevenissen uit zijn carrière.

Op dit album heeft deze zingende advocaat uit New Haven, Connecticut volgens het cd-hoesje twintig nummers opgenomen maar bij het afspelen bemerken we dat er maar twaalf zelfgeschreven tracks op het ons toegestuurde schijfje staan met als laatste in het rijtje de song “Living For Tomorrow” die u op de hier toegevoegde audiovideo kunt beluisteren. Zoals bij al zijn vorige platen kunnen we in zijn liedjes de invloeden van zijn grote idolen ‘The Beatles’, Bob Dylan en Tom Petty verwerkt horen.

Deze vader van twee kinderen en grootvader van twee kleinkinderen heeft het muzikale bloed nog altijd tegen hoge snelheid door zijn aderen vloeien. Ondanks het feit dat hij al meer dan 260 songs heeft geschreven in zijn carrière blijven zijn songs qua originaliteit nog even fris als vele jaren geleden en ook zijn politieke overtuiging en opinie is nog altijd in sommige songteksten te bespeuren. Dat hij geen vriendje van Donald Trump en diens Republikeinse partij mag worden genoemd is overduidelijk, maar ook de problematiek van de afbrokkeling van de democratie in de Verenigde Staten ligt hem nog steeds zeer nauw aan het hart.

De muzikanten die de songs voor “1952” hebben ingespeeld zijn naast Steve Mednick zelf op gitaar, piano en orgel ook gitarist en bassist Karl Allweier, gitarist Brett Calabrese en gitarist, toetsenist en drummer Isaac Civitello. Eddie Seville’s bijdrage bleef deze keer beperkt tot het weliswaar knappe mondharmonicaspel bij het nummer “Fulton Hill” en wat backing vocals bij de song “Time Is A Strange Thing”.

Onze selectie van beste liedjes op deze plaat luidt als volgt: “Lost And Found”, “Secret Message”, “Fulton Hill” en de ballads “It Hurts Me” en”Stars That Shine Like Diamonds”, naast het zachtjes rockende “Reading The Signs” en de bijna 14 minuten durende nostalgisch terugblikkende potpourri “After All These Years” waarin bij nader inzicht blijkbaar de acht ontbrekende titels van de officiële tracklijst van twintig nummers aan bod lijken te komen.

(valsam)
“On his 20th official record ‘1952’ the American singing lawyer Steve Mednick from New Haven, Connecticut reflects back on his longlasting political criticism and on personal life events during his musical career of more than 20 years. The album title is also his year of birth, which means that he already has 71 years on the counter and therefore has all reasons to justify this nostalgic reflection on his life in all the songs on ‘1952’.“ – www.rootstime.be